Ένα από τα πλέον προβληματικά ως προς την αναπαράστασή του κτήρια, μαζί με το Νοτιοδυτικό Ναό, με τον οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένος. Η ανέγερσή του ανάγεται στα τέλη του 1ου αι. π.Χ. / αρχές του 1ου αι. μ.Χ. σύμφωνα με μια άποψη, ή στις αρχές του 2ου αι. π.Χ. σύμφωνα με την εναλλακτική άποψη, επομένως απεικονίζεται μόνο στην αναπαράσταση της Ρωμαϊκής περιόδου. Επιτόπου σώζονται οι κατώτερες στρώσεις των λίθων των τοίχων του σηκού και του πρόναου, που ήταν από διαφορετικό υλικό, επομένως είναι γνωστές οι διαστάσεις του κτηρίου, οι διαστάσεις του σηκού, καθώς και το πάχος των τοίχων. Στο σηκό χρησιμοποιούνται πωρόλιθοι σε δεύτερη χρήση συνδεδεμένοι με γκρίζο κονίαμα, ενώ στον πρόναο, που είναι πιο προσεγμένος, την τοιχοδομία αποτελούν μεγάλοι τετράγωνοι δόμοι από πωρόλιθο.

 

Ως προς την αναπαράσταση της ανωδομής και της γενικότερης μορφής του κτηρίου υπάρχουν δύο τελείως αντικρουόμενες θεωρίες. Σύμφωνα με τον Thompson, το κτήριο πρέπει να συμπληρωθεί με υλικό αποτελούμενο από κίονες και κιονόκρανα από μάρμαρο χαρακτηριστικό της περιοχής του Θορικού, προερχόμενο πιθανόν από ναό ή στοά από τον απομακρυσμένο αυτό δήμο της Αθήνας, που την περίοδο της μεταφοράς του υλικού (1ος αι. π.Χ – 1ος αι. μ.Χ.) είχε παρακμάσει. Υπάρχει και άλλο υλικό, που ξαναδουλεύτηκε ώστε να ταιριάζει με ανάλογο κτήριο.

 

Ο Thompson, H.A. [“Activities in the Athenian Agora: 1959”, Hesperia 29 (1960), σελ. 339-343] υποστηρίζει ότι το υλικό αυτό πρέπει να τοποθετηθεί υποθετικά στο Νοτιοανατολικό Ναό, ο οποίος αποκαθίσταται με δωρική ζωφόρο 12 τριγλύφων και 11 μετοπών, δηλαδή με περίσταση 6 × 2 κιόνων, με το κεντρικό μετακιόνιο διάστημα αρκετά μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα. Αντίθετα, ο Dinsmoor, W.B. Jr. [“Anchoring Two Floating Temples”, Hesperia 51 (1982), 410-451, πίν. 95-96] αναπαριστά το ναό στον τύπο του οκτάστυλου πρόστυλου, με βάθος 3 κιόνων, που δε συμπληρώνεται με τα δωρικά κιονόκρανα, αλλά με τμήματα από το Ναό της Αθηνάς Σουνιάδος, τα οποία μεταφέρθηκαν κάποια στιγμή στην Αγορά της Αθήνας και ενσωματώθηκαν κατά τον 3ο αι. μ.Χ. στο υστερορωμαϊκό τείχος. Η δεύτερη αυτή υπόθεση έχει γίνει αποδεκτή από τους περισσότερους σύγχρονους μελετητές [π.χ. Mc Camp II, J., Η Αρχαία Αγορά της Αθήνας. Οι Ανασκαφές στην καρδιά της κλασικής πόλης² (Αθήνα 2004), σελ. 222-224], αν και υπάρχουν και εξαιρέσεις [Osanna, M., “Thesmophorion ed Eleusinion ad Atene: problemi topografici e culturali”, Ostraka IV.1 (1995), σελ. 103-118].



Νοτιοανατολικός ναός, Τρισδιάστατη αναπαράσταση