Το κτήριο αυτό παρουσιάζει μεγάλες δυσκολίες στην αποκατάστασή του. Εκτός από τον περίβολο δε σώζεται τίποτα στο εσωτερικό του. Η μορφή του εσωτερικού εξαρτάται από τη χρήση του κτηρίου. Υπάρχουν δύο υποθέσεις, εν πολλοίς: σύμφωνα με την παραδοσιακή άποψη, το κτήριο ταυτίζεται με την Ηλιαία, το δικαστήριο της Αθήνας, που σημαίνει ότι πρέπει να αναπαρασταθεί ένα στεγασμένο κτήριο, όπως εμφανίζεται στο πρόπλασμα της Αρχαίας Αγοράς [βλ. Thompson, H.A. – Wycherley, R., The Agora of Athens. The American Excavations in the Athenian Agora, vol. XIV, American School of Classical Studies at Athens (Princeton 1972), σελ. 62-65]. Οι σύγχρονες όμως θεωρίες ταυτίζουν το κτήριο με το Αιακείο [Stroud, R., The Athenian Grain-Tax Law of 374/373 B.C. (Hesperia Supplement 29, Princeton 1998), σελ. 85-108] και αναπαριστούν έναν τεράστιο περίβολο (821 τ.μ.) που περικλείει ένα άλσος [Mc Camp II, J., “Rectangular Peribolos”, στο Boegehold, A., The Law Courts of Athens. Sites, Buildings, Equipment, Procedure and Testimonia, The American Excavations in the Athenian Agora, vol. XXVIII, American School of Classical Studies at Athens (Princeton 1996), σελ. 99-103]. Επιλέχθηκε η δεύτερη άποψη και ακολουθήθηκαν τα σχέδια του τέως αρχιτέκτονα της Αγοράς Dinsmoor W.B. Jr., όπως αποτυπώθηκαν και στις μακέτες για την Αγορά της κλασικής Αθήνας [π.χ. Lang, M., The Athenian Citizen. Democracy in the Athenian Agora, revised edition by McCamp, J. II (Princeton 2004), εικ. 2]. Το κτήριο οικοδομήθηκε στον ύστερο 6ο αι. π.Χ. Παρότι σώζεται μόνο ένας λίθος της ανωδομής στη θέση του, ο περίβολος αναπαρίσταται με ακρίβεια, καθώς η επίστεψη του ανώτερου τμήματος του τοίχου έχει βρεθεί σε παρακείμενο σημείο. Μόνο το ύψος του περίβολου ανασυστήθηκε υποθετικά, βάσει της λογικής υπόθεσης ότι θα ήταν μεγαλύτερου ύψους από αυτό ενός μέσου ανδρός. Αναπαρίσταται σε δύο φάσεις: στην κλασική, με είσοδο στην ανατολική πλευρά που προσεγγίζεται με κλίμακα πέντε βαθμίδων, η οποία ανάγεται στα 480 π.Χ. και στην ελληνιστική, οπότε έχουμε την τελική εκδοχή του κτηρίου. Κατασκευάστηκαν όμως και η εκδοχή του 4ου αι. π.Χ. με τη σειρά δωματίων στη νότια πλευρά, προκειμένου να κατανοηθεί καλύτερα η ιστορία του κτηρίου. Ακολουθήθηκε και η υπόθεση του Camp σχετικά με την ύπαρξη πρόπυλου στην επεκταμένη, βόρεια είσοδο.



Αιακείον, Τρισδιάστατη αναπαράσταση, κλασική περίοδος