Η αναπαράσταση του εν λόγω κτηρίου βασίζεται αποκλειστικά στην αποδοχή της υπόθεσης ότι αποτελεί ένα είδος οπλοθήκης. Η παραδοχή αυτή των ανασκαφέων σχετίζεται με τη σύγκριση του σχήματος του κτηρίου με ανάλογα κτήρια, κυρίως με τη Σκευοθήκη του Φίλωνος στον Πειραιά. Το κτήριο έχει μόνο μία φάση, την ελληνιστική, καθώς σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις χτίστηκε το 290-260 π.Χ., καταστράφηκε κατά την πολιορκία της πόλης από το Σύλλα το 86 π.Χ. και δεν επιδιορθώθηκε.

 

Το σχέδιο προκύπτει από το ίχνος της θεμελίωσης στο βράχο. Η αναπαράσταση βασίζεται σχεδόν εξολοκλήρου στην υπόθεση ότι η Οπλοθήκη μοιάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό με τη Σκευοθήκη του Πειραιά. Αναπαραστάθηκε ένα μεγάλο ορθογώνιο οικοδόμημα με δύο εσωτερικές σειρές πεσσών που χώριζαν το εσωτερικό σε τρία κλίτη. Αποκαθίσταται μόνο μία θύρα, στο δυτικό άκρο της πρόσοψης. Για τη στέγαση ακολουθήθηκε η αναπαράσταση του προπλάσματος της Αγοράς, που παρουσιάζει δίριχτη στέγη [Pounder, R.L., “A Hellenistic Arsenal in Athens”, Hesperia 52 (1983), σελ. 233-256, πίν. 49-50].