ΕΚΔΟΧΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ > ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΤΟΑ
Το κτήριο της Βασιλείου Στοάς στέκει στο χώρο της Αγοράς και στις τρεις περιόδους που αναπαρίστανται (Κλασική, Ελληνιστική, Ρωμαϊκή). Σώζεται σε σχετικά καλή κατάσταση, αλλά παραμένει αδημοσίευτο, γεγονός που υποδεικνύει και τον αναγκαστικά προσωρινό χαρακτήρα των συμπερασμάτων των ανασκαφέων, τα οποία ακολουθήθηκαν στα περισσότερα κατασκευαστικά ζητήματα που τίθενται. Επιπροσθέτως, για το κτήριο αυτό χρησιμοποιήθηκαν και ανέκδοτα σχέδια από τη σχεδιοθήκη της Αμερικανικής Σχολής, ενώ έγιναν και συζητήσεις με τον αρχιτέκτονα της ανασκαφής R. Anderson. Τα προβλήματα πάντως αφορούν το εσωτερικό του κτηρίου [Shear, Τ.L., “The Athenian Agora: Excavations of 1970”, Hesperia 40 (1971), σελ. 243-260 και “The Athenian Agora: Excavations of 1973-1974”, Hesperia 44 (1975), σελ. 1365-1370]. Λόγω της άριστης διατήρησης των θεμελιώσεων και του στυλοβάτη, αναπαριστούμε την πρόσοψη με 8 κίονες με μετακιόνιο διάστημα 1,92 μ., εν μέσω παραστάδων.
 
Ακολουθήθηκε η υπόθεση των ανασκαφέων ότι τα δύο κιονόκρανα που έχουν βρεθεί παλαιότερα σε ανώτερα αρχαιολογικά στρώματα ανήκουν στο ίδιο κτήριο, γεγονός που υποδεικνύει τις διαστάσεις τους, το πάχος των κιόνων και το ρυθμό της κιονοστοιχίας (δωρικός). Οι διαστάσεις του θριγκού υπολογίστηκαν με βάση ένα τρίγλυφο από πώρο αλλά και ένα τμήμα του θριγκού που ανακαλύφθηκε το 1974. Από τα κεραμίδια με ακροκέραμα διακοσμημένα με ανθέμια που έχουν βρεθεί αποκαταστάθηκε και η στέγη του κτηρίου. Για τα ακρωτήρια ακολουθήθηκαν οι περιγραφές του Παυσανία.
 
Στον ύστερο 5ο αι. π.Χ., κατασκευάζεται μια νέα φάση του κτηρίου, όπου χρησιμοποιείται υλικό από παλαιότερη φάση, και παρατηρείται μια μετατροπή του σχεδίου με την προσθήκη της βόρειας προέκτασης με πτερό 3 κιόνων στην πρόσοψη και ενός κίονα στις πλευρές. Στην Ελληνιστική περίοδο ενσωματώνεται η νότια πρόσοψη (400 π.Χ. το νωρίτερο). Στη Ρωμαϊκή περίοδο αλλαγές επέρχονται στο σχήμα της νότιας πρόσοψης μόνο. 

Για τη στέγαση των πτερύγων, μεταξύ των δύο εκδοχών (δίριχτη στέγη με αέτωμα ή επίπεδη στέγη), επιλέχθηκε η δεύτερη, αφού τα ακρωτήρια, στα οποία βασίστηκε η υπόθεση για την ύπαρξη του αετώματος της πρώτης εκδοχής, θεωρείται πλέον ότι ανήκουν στον παρακείμενο Βωμό της Aφροδίτης Oυρανίας. [Μc Camp II, J., The Athenian Agora, A Short Guide to the Excavations, Excavations of the Athenian Agora, Picture Book no 16, American School of Classical Studies (Princeton 2003), σελ. 40, για την πρώτη εκδοχή στέγασης, και Mc Camp II, J., ΗΑρχαίαΑγοράτηςΑθήνας. Οι Ανασκαφές στην καρδιά της κλασικής πόλης2 (Αθήνα 2004), σελ. 129, εικ. 76 για τη δεύτερη εκδοχή].



Βασιλική στοά, Τρισδιάστατη αναπαράσταση, Κλασική περίοδος (εκδοχή 1)



Βασιλική στοά, Τρισδιάστατη αναπαράσταση, Κλασική περίοδος (εκδοχή 2)



Βασιλική στοά, Τρισδιάστατη αναπαράσταση, Ελληνιστική περίοδος
 
 
copyright © 2006, ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Το έργο «Ψηφιακή συλλογή Εικονικής Πραγματικότητας "Η αρχαία Αγορά της Αθήνας"» συγχρηματοδοτήθηκε σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας» του Γ' ΚΠΣ.

HellasEuropean UnionInfosoc newInfosoc